Złoty osioł

Mitologia seksu

Milo Manara to jeden z najbardziej rozpoznawanych i cenionych autorów komiksu na świecie. Zyskał swoją rangę mimo tego, że ogromna część jego twórczości to opowieści erotyczne i pornograficzne. W tak zdawałoby się ograniczonym gatunku włoski rysownik wielokrotnie zaskakiwał czytelników złożonością scenariuszy, artyzmem fabuły czy ekspresją rysunków. To właśnie warstwa graficzna zyskała mu największe grono fanów – pieczołowitość wykonania rysunków, realizm zachowany pomimo prostoty to niewątpliwe zalety jego historii.

Złoty osioł to opowieść stworzona wiele lat temu. Tło wydarzeń znacznie odbiega od większości osiągnięć artysty, który obecnie znany jest m.in. z hiperrealistycznie zilustrowanej serii Borgia. Natomiast w okresie tworzenia omawianej pozycji jego znakiem rozpoznawczym były treści, których akcja umiejscowiona była we współczesności, a warstwa graficzna opierała się głównie na czerni i bieli, ale w Złotym… postanowił spróbować swych sił w otoczce greckiej mitologii.

Lucjusz to młodzieniec, który podróżuje przez bezdroża Macedonii prosto do Ipaty, miasta w Tesalii, gdzie ma wręczyć list od jednego z krewniaków Milonowi, miejscowemu kupcowi. Zadanie może nie należy do szczególnie skomplikowanych ani ciekawych, a gościna u skąpego kupca nie będzie luksusowa, jednak pobyt tam umila mu Fotis, służka pomiatana zarówno przez swojego pana, jak i jego okrutną żonę. Niebawem wyjawia mu ona, że złośliwa kobieta jest czarownicą. Śledząc ją nocą są świadkami przemiany matrony w prawdziwą sowę. Lucjusz chcąc zaznać podobnego doświadczenia postanawia użyć wykradzionego eliksiru magicznego i również spróbować lotu w niebiosach. Niestety szybko przekonuje się, że jego plan spalił na panewce, gdyż jego dłonie zamieniły się w kopyta, twarz przybrała kształt pyska, a on sam stał się osłem. Od tej pory traktowany jest jak zwykły osioł, jednak zachowuje swoją wiedzę i świadomość. Nie podejrzewa nawet czego można się dowiedzieć i czego zaznać, kiedy nikt nie spodziewa się obecności innego człowieka.

Fabuła pozostaje dość naiwna i stanowi zbiór luźno powiązanych ze sobą przypadków, czytelnik podąża przez nią śledząc przygody niesfornego kłapoucha. Umowność rzeczywistości w znacznym stopniu kojarzy się z opowieściami z mitologii greckiej. Ona również wypełniona jest losowymi zdarzeniami, a rozwiązania fabularne niekoniecznie mają wiele wspólnego z logiką. Bohaterowie są stereotypowymi przedstawicielami jakiejś jednej, konkretnej cechy, jednak takie ich potraktowanie odpowiada ogólnym założeniom fabularnym.

Złoty osioł to jeden z pierwszych eksperymentów Milo Manary z wypełnianiem komiksowych konturów technikami malarskimi. Kolory nałożone są oszczędnie, jednak z niezwykłym wyczuciem i zachowaniem klimatu. Lekka monochromatyczność w odcieniach czerni i sepii sprawiła, że komiks zyskał atmosferę adekwatną do gorącego klimatu wybrzeży morza Adriatyckiego. O realizmie rysunków Manary wiele słów już zostało powiedzianych, a każdy, choć raz miał przyjemność oglądać jego komiksy, już nigdy nie pomyli jego stylu z żadnym innym.

Całości dopełnia jeszcze świetna polska edycja – powiększony format A4, twarda oprawa i rewelacyjnej jakości druk na grubym, lakierowanym papierze. Wszystkie te cechy pozwalają w pełni docenić każdy szczegół ilustracji zdolnego Włocha. Do tego niezbyt wygórowana cena sprawia, że każdy polski fan powinien być w pełni zadowolony z tego albumu.

Jeśli zatem nie znacie twórczości Milo Manary, a jesteście zainteresowani pięknymi komiksami erotycznymi, nie przeszkadza wam szczególna pruderia ani zdawkowość scenariusza, powinniście bez wahania sięgnąć po recenzowany komiks, któremu co prawda daleko do wyrafinowania fabularnego takim dziełom jak choćby cykl HP i Giuseppe Bergman, a graficznie stanowi pierwsze wprawki do Borgii i Caravaggio, jednak na pewno jest warte poznania. To ciekawa nowela graficzna, która nie poruszy waszego światopoglądu, ale swoją prostotą i grafiką z pewnością może zauroczyć.

Milo Manara (sc. & rys.), „Złoty osioł”, tłum. Paweł Biskupski, Scream Comics, Łódź 2016.

[autor: Paweł Olejniczak]

{komiks można kupić tu: klik! klik!}