Śnił mi się weekendowy pasek z Fistaszków

Charlie i Snoopy w Calgary

Temu, że znów śniły mi się całe „nowe” paski z Fistaszków, winna jest Agata, która tydzień temu w poniedziałek przesłała mi pięć przykładowych plansz z najnowszego tomu, już jedenastego, który swoją rynkową premierę będzie miał w przyszłym tygodniu. (Wspomniane plansze możesz zobaczyć tu: klik! klik!)

Śnił mi się pasek weekendowy, długi. Na pierwszym kadrze widać Snoopiego, który popycha bobsleja, a następnie do niego wskakuje. Na następnym Charlie Brown stoi przed skrzynką na listy, jest ubrany w swój zimowy płaszcz z futrzanym kołnierzem, a na głowie ma futrzaną czapkę. Niezgrabnie majstruje przy zasypanej śniegiem skrzynce, ale grube rękawice skutecznie utrudniają mu wyciągnięcie listu.

Na kolejnym jest przed budą Snoopiego, który leży na dachu, ale wcale go nie widać, bo śnieg go przykrył. Charlie trzyma w prawej dłoni, ręka wyciągnięta w kierunku psa, list. I mówi: „Doczekałeś się”. Snoopy mówi (w powietrze, bo nikogo poza nim nie widać): „Poznali się na moim talencie. To jadę na zimową olimpiadę do Calgary. Tylko kogo wziąć ze sobą do pary w bobslejowych dwójkach?”.

Na torze saneczkowym w Calgary Charlie i Snoopy stoją za swoim bobslejem, Charlie – który ubrany jest tak samo, jak w drugim kadrze – opiera się o niego plecami i nagle spycha go w dół. I przy okazji sam się przewraca na brzuch i również zaczyna staczać.

Na kolejnym kadrze widać Snoopiego, siedzącego okrakiem na swoimi właścicielu (uszy mu powiewają, ma wysunięty do przodu pysk; prędkość zjazdu jest duża). Ostatni kadr: szczęśliwy pies dekorowany jest złotym medalem, obok na najwyższym podium stoi zmechacony, poczciwy Charlie Brown (na twarzy ma szramy), ma taką minę, jakby nie widział, co jest grane.

można kupić tu: klik! klik!