Racja stanu – Nowa opowieść o Wiedźminie, cześć 1 & 2

1. Aktualnie w Polsce wydaje się bardzo niewiele komiksów zeszytowych. Regularnie ukazują się jedynie: komiksy ze świata Gwiezdnych Wojen wydawane w trzech różnych seriach przez Egmont oraz z pewnymi perturbacjami i znaczącym poślizgiem, ale jednak „Czarna Materia Prezentuje: Konstrukt”, oraz „Henryk Kaydan” Jakuba Martewicza. Dlatego sam pomysł wydania dwóch zeszytów o Wiedźminie w ramach egomtowskiego projektu magazynu „Komiksowe Hity”, jak najbardziej popieram. I jestem za tym, aby Egmont wydawał takie zeszyty częściej. To pewnie marzenia ściętej głowy, ale…2. Za produkcję obu zeszytów „Wiedźmin: Racja stanu” odpowiada krakowska grupa pART Studio, czyli Michał Gałek za scenariusz, Arkadiusz Klimek za rysunki oraz Łukasz Poller za kolory.

3. Fabuła składa się z następujących elementów: jest rok 1262, Geralt przybywa do Creigiau w królestwie Malleore i przyjmuje zlecenie na zabójstwo leszego, siejącego postrach wśród mieszkańców królestwa, potwór okazuje się być kotołakiem, a właściwie obłożonym klątwą Antonem de Creigiau, przyrodnim bratem panującego w Creigiau barona Brytona de Creigiau. Dlaczego Biały Wilk odstępuje od zabicia potwora i tym samym nie wywiązuje się z kontraktu? To jest kluczowe pytanie dla całej intrygi przedstawionej w obu zeszytach. Nie będę zdradzał szczegółów, ponieważ „Racja stanu” to właściwie dramat obyczajowy, w którym najważniejsze jest rozwikłanie historii rodu de Creigiau. Wiedźmin (& czytelnik) niczym rasowy detektyw musi przebić się przez siatkę intryg, kłamstw, prywatnych interesów i motywów, aby ją rozwikłać.4. Opowieść o Wiedźminie napisana przez Gałka niewiele ma wspólnego z oryginalnym historiami Andrzeja Sapkowskiego. Nie ma w tym nic złego, ponieważ to nie jest adaptacja prozy autora Sagi o Wiedźminie. Nie chodziło o skopiowanie bądź imitowanie jego narracji. Chodziło o zrobienie rozrywkowej opowieści, która miała towarzyszyć promocji gry „Wiedźmin 2: Zabójcy królów”. A to się udało. Udało się nawet „na górkę”. Właściwie jest to „komiks na usługach”, ale z pewną dozą niezależności od głównego projektu, czyli samej gry.

5. Rysunki postaci, ale i całego miasta, budynki, ulice rzeczywiście są bardzo dobre! Robią pozytywne wrażenie, duże wrażenie, są dopracowane w każdym szczególe, zarówno architektonicznym, jak i anatomicznym. W pełni zgadzam się z Kubą Oleksakiem, który na Kolorowych Zeszytach napisał: Najlepiej ze swojego zadania wywiązał się Klimek, który wykonując kawał dobrej roboty przy „Wiedźminie” wygodnie usadowił się w czubie najlepszych polskich rysowników potocznie określanych, jako „mainstreamowi”. Aż szkoda takiego rysownika na rodzimy rynek. Perfekcyjny technicznie, z komiksową wyobraźnią, w niczym nie odbiegający od kolegów po fachu pracujących dla Dargaud czy Lombardu.

6. Duże zastrzeżenia mam do kolorysty. Na tych planszach, których akcja dzieje się w ciągu dnia, wszystko wygląda korzystnie. Natomiast, gdy tylko zapada zmrok, to kadry przestają być czytelne, są niewyraźne, jakby zamglone. Niewiele na nich widać, aby cokolwiek zobaczyć, należy obrócić zeszyt pod odpowiednim kątem. A i tak trudno dojrzeć jakieś szczegóły. Pewnie miało być mrocznie, a jest po prostu ciemno. Szkoda. Właściwie to jedyny minus tych zeszytów. Ciekawe, czy będą następne? Mogłyby być.

Michał Gałek (scenariusz), Arkadiusz Klimek (rysunki), Łukasz Poller (kolory), „Racja stanu – Nowa opowieść o Wiedźminie”, część 1, {w:} „Komiksowe Hity” nr 2(4)/2011, Wydawnictwo Egmont Polska Sp. z o.o., Warszawa 2011.
Michał Gałek (scenariusz), Arkadiusz Klimek (rysunki), Łukasz Poller (kolory), „Racja stanu – Nowa opowieść o Wiedźminie”, część 2, {w:} „Komiksowe Hity” nr 3(5)/2011, Wydawnictwo Egmont Polska Sp. z o.o., Warszawa 2011.

[scenariusz: 4, rysunki: 5, kolory/cienie: 3-]

{Inne recenzje można przeczytać :tu: i :tu: O kulisach powstawania komiksu :tu: Oba zeszyty można kupić :tu: & :tu:}